Leven in 5D is ook sociaal opschonen We moeten voortdurend op zoek zijn naar manieren om de nieuwe energieën in ons leven te integreren. Als onze eigen 3D-paradigma’s desintegreren, moeten we klaar staan met deze 5D-energieën om te vervangen wat…
De laatste tijd gebeurde er van alles fysiek bij mij. Ik was wat warrig, kon niet goed gronden, was misselijk, wiebelig. Zelfs mijn ogen deden vreemd, konden niet goed focussen. Ik dacht dat het door de intense transformatie energie kwam die we…
Op 21 maart begon de lente, het was de eerste zonnewende van dit jaar. Het groen wordt langzaam zichtbaar, wat onder de grond verborgen zat komt boven. De knoppen van de bloemen verschijnen en gaan straks weer open! Zo ook…
Ik hoor tegenwoordig heel veel mensen dit zinnetje gebruiken: “Het is wat het is”Waarom gebruiken mensen dat? Het lijkt erop dat mensen dit zeggen om de situatie waarin ze zich bevinden te accepteren zoals hij is. Maar is dat werkelijk…
Die jonge gevoelige mensen die steeds alle energie van anderen in zich opzuigen en niet begrijpen wat dat in hun lijf en systeem doet. Daar helemaal gefrustreerd, verward, moe of zelfs ziek van worden. Mensen die waren meegenomen naar een…
In de sprong in het diepe liet ik alle geplande data van de trainingen los. Omdat ik geen aanmeldingen kreeg. Terwijl wij als trainers zagen dat de groepen vol zaten. Hoe kon dat? Na de Sprong in het Diepe kwam ik…
De laatste jaren had ik hooikoorts. Heel vervelend, want ik was allergisch voor bomen. Dus vanaf februari tot ca mei had ik last van prikkende tranende ogen, jeuk in mijn oren en volle holtes. Vooral lastig omdat ik in het…
Mijn nieuwe doel is helder en mijn programma voor komend jaar staat. En is de wereld in. Ik voel me diep dankbaar. De eerste helft van dit jaar was een donker diep zwart gat. Wat een tijd van rauwe rouw,…
Ik kreeg een tijdje terug een interessante casus in mijn eigen praktijk. Een nieuwe client had al een korte kennismaking gehad en wilde een sessie met mij. We maakten een afspraak. Maar op de dag dat we hadden afgesproken belde ze…
Ze kwam binnen met een verslagen gezicht. “Ik weet wat er is”, zei ze. “Ik wijs mezelf steeds af en het lijkt een oud patroon.” Het huilen stond haar duidelijk nader dan het lachen. Ik vroeg haar te gaan staan…